Mara's Centraal Amerika

Mara's in Centraal Amerikaw
Mara's: extreem geweldadige jongerenbendes die verspreid over Centraal-Amerika (vnl Honduras, Guatemala en El Salvador) dood en verderf zaaien. Deze "Mareros" of gangsters zijn herkenbaar aan de vele tatoages eigen voor de bende waar zij toe behoren en hebben de reputatie voor weinig of niets terug te deinzen.
De geschiedenis van deze bendes gaat tot 50 jaar terug maar de verhoogde activiteit startte tot een 10-tal jaar geleden. Na het einde van de oorlog in Guatemala en El Salvador begon de VS met het deporteren van duizenden bendeleden terug naar hun land. Dit zorgde voor een enorme explosie van geweld. Vooral in de hoofdstad van Guatemala zijn verhalen over moord en verkrachting dagelijks te lezen in de verschillende kranten. Men schat dat er op dit moment zo een 125000 bendeleden actief zijn in Guatemala, wellicht ligt dat cijfer nog hoger. Verschillende zones in de hoofdstad zijn verboden zones voor politie. De bendes beslissen in deze gebieden over leven en dood wat het leven in deze zones zwaar en enorm gevaarlijk maakt. De bendes bevinden zich hoofdzakelijk in de armere buurten waar weinig onderwijs is, quasi geen jobvooruitzichten zijn en geweld dagelijkse kost is. Omwille van deze redenen zoeken vele jongeren naar een nieuwe identiteit en naar een gevoel van samenhorigheid wat ze vinden bij de mara's .De gemiddelde leeftijd dat jongeren zich bij een bende voegen is tussen 8 en de 12 jaar oud. Om lid te worden ondergaan ze een inlijvingsritueel wat meestal wil zeggen dat ze moeten bewijzen waardig te zijn voor de bende. Het is in de meeste gevallen een geweldpleging binnen de bende of naar buitenstaanders toe. Deze geweldplegingen gaan van diefstal tot moord en verkrachting. De gemiddelde levensverwachting van een Marero(a) is 22 jaar, een leeftijd waar vele van deze jongeren enkel van kunnen dromen.
De 2 grootste bendes in Guatemala zijn de M18 en de Salvatrucha, beide bendes zijn ontstaan in de VS. De Mara18 in Chicago in 1952 en de Salvatrucha in Los Angeles in het begin van de jaren '80. Deze bendes zijn in oorlog met elkaar en met iedereen die een probleem met hen heeft. Zo was in augustus van dit jaar in Guatemala een zwaar conflict in enkele gevangenissen waarbij in het totaal 35 doden vielen. Vele van de bendeleden in de gevangenis waren gewapend met granaten, pistolen en messen wat een beeld geeft hoe de politie hier omgaat met deze jongeren.
Vele politieagenten hebben vaak zelf nauwe contacten met de georgeniseerde misdaad en zullen de kans om een concurrerende bende uit te roeien of ze een flinke klap geven niet laten liggen.Mensenrechtenorganisaties melden dat vele moorden gebeuren door "off-duty" agenten die opereren vanuit zogenaamde doodseskaders. Gebruikmakend van het "hit and run" principe trekken deze gemaskerde groepen naar bepaalde hoge risicogebieden, kidnappen vermoedelijke bendeleden die dan enkele dagen later dood worden teruggevonden of helemaal niet worden gevonden. Deze moorden en de moorden door de Mareros worden in de meeste gevallen niet of niet grondig onderzocht waardoor deze groepen vrij spel krijgen. Ook heeft Guatemala, door al deze moorden, op dit moment het hoogste moordcijfer van Latijns Amerika. 70 moorden per 100000 inwoners, 14 moorden per dag.
De overheid probeert tegen deze bendes hard op te treden maar moet dusver toegeven dat het nog niet veel heeft kunnen helpen. In El Salvador hanteert men de "super mano duro" of super harde hand waarbij men bij het hebben van tatoages al kans maakt op een ticket richting de gevangenis. Ook hier hebben mensenrechtenorganisatie hun twijfels. Zij zeggen dat dit juist het omgekeerde zal bereiken. Erger nog, door deze nultolerantie zullen de bendes gesofisticeerder te werk gaan en moeilijker op te sporen zijn.
De oplossing voor deze problemen zal dus nog een lange tijd op zich laten wachten.
Ruben Heeren