Nicaragua 6

Column 19: MombachoIn Centraal-Amerika, waar vulkanen even dik gezaaid zijn als GB’s in Belgie is Nicaragua geen uitzondering! Onze thuisbasis, Granada, heeft dan ook zijn eigen GB, de Mombacho genaamd! Normaal gezien is er voor toeristen maar een manier om naar de top te gaan en dat is per bus heen en terug: Maar omdat we ondertussen met onze groep vrijwilligers bevriend geraakt zijn met enkele lokale jonge kunstenaars die de streek goed kennen, kregen we de kans om een 2-daagse trektocht naar de krater te maken. Met 20 waren we en de eerste dag wandelden we door kleine dorpjes tot aan een afgelegen koffieboerderij halverwege de vulkaan. ‘s Avonds kampvuurtje gemaakt, gekookt en daarna stond ons een koude en winderige nacht te wachten onder de blote sterrenhemel. Om 7h de volgende dag vertrokken we voor deel 2 van de tocht. Tot aan de boerderij liep er een soort van pad, dus dat was geen probleem, maar een paar honderd meter verder hielden we met onze groep plots gezamelijk onze adem in terwijl we tegen een 10 meter hoge muur van super dichtbegroeid woud aankeken!!! Machetes werden bovengehaald (ik vroeg me al af waarom we die bij hadden!) en de blik van Ruben en de mannen versprong meteen naar ‘RAMBO’, het echte avontuur kon beginnen! Steil omhoog, op natte modder, al vasthoudend aan bamboe en lianen a la Tarzan, gaf een gezellige mix van ooeh’s, aaaahhh’s en modderige poepkes! De hele tocht was het woud in een misterieuze mist gedompeld omdat we in de wolken zaten. Maar alsof onze wensen aanhoord werden arriveerden we op de top en dreven alle wolken weg zodat de stad met zijn talloze kerkjes en het reusachtige meer van Nicaragua zich ver onder ons uitstrekten.