week 1 Bali

Hier is dan eindelijk ons eerste verslagje over wat we in Indonesië allemaal aan het uitsteken zijn! Ons vertrek voor een jaar is uiteraard geen dagbeslissing geweest! We hadden een hoop dat we moesten achterlaten! Familie, vrienden, de omgeving die je kent, maar ook ons werk! We hadden alletwee een goede baan die we vaarwel zegde…In het totaal zijn we, tot 27 september, 10 maanden met de voorbereidingen bezig geweest. Uiteraard niet voltijds omdat we alletwee nog voldoende werk hierbuiten hadden. Hoe meer het idee groeide hoe, hoe meer vorm het uiteraard ook kreeg… planning, landen, projecten, sponsors, communicatie, enz.Zo konden we, na een gigantisch zware laatste maand, op 27 september 2003 dan eindelijk aan onze droomreis beginnen.Vertrek vanuit Zaventem richting Londen, dan vanuit Londen verder naar Singapore en om de toffe rit af te sluiten nog een uurtje of 3 richting Den Pasar, Bali (ondertussen 20u gevlogen en dan spreek ik nog niet over het wachten op de vliegertjes…).Toen we in Den Pasar aankwamen was het al avond en dus donker. Gelukkig hadden we vanuit België nog contact gehad met een Belg in Bali die voor ons opvang en een hotelletje had geregeld. De eerste 3 dagen waren voor ons dan ook bedoeld om terug op adem te komen. Bali is echt ongelooflijk knap, veel kleine huisjes met een eigen kleine huistempeltje, heel vriendelijke mensen, gezellig sfeertje, echt heel relaxed. Na onze 3 relaxdaagjes begonnen we aan onze tocht richting Cibodas (West-Java, 2000 km vanaf DP) waar ons eerste project op het programma staat.Van Sanur reisden we naar Ubut, een mooi stadje ergens in het binnenland van Bali, wel veel regen maar niet erg. We hadden alletwee een parapluutje gekocht voor 25 cent dus voor ons was het wel ok. In Ubut zijn we 2 nachten gebleven om daarna door te reizen naar Lovina waar de zon weer op ons aan het wachten was. 7 uur in de kamikazebus (verkeer is hier echt ongelooflijk geschift) om aan te komen in een paradijsje. Lovina is zo een stadje aan de zee met palmboompjes, blauwe waters, dolfijnen, koraalvissen, tropische temperaturen, noem maar op… het is er wel! (het strand is wel vulkanisch zwart maar dat heeft wel iets).Het verblijf in elk van deze dorpjes was voor ons vrij ontnuchterend. De mensen leven hier op straat met niets. Zeker nu niet, het is geen hoogseizoen dus weinig toeristen en dan heb je ook nog die Balibom van vorig jaar heeft hier enorm veel schade toegebracht aan het toerisme. Op een of andere manier hebben de mensen hier toch vrede mee en leven ze gelukkig met wat en wie ze hebben. Kom ook wel een beetje door hun religie, ze zijn voornamelijk hindu. Ze vragen de toeristen wel altijd de 3-dubbele prijs van wat ze aan de locals vragen. Een beetje afdingen maar ook weer niet te veel. Als je het dubbel betaald van wat een local betaald ben je nog niets kwijt in vergelijking met België. Op die manier help je de mensen toch weer iets meer op weg (alle beetjes helpen zeg maar). Om een voorbeeld te geven: Katrien en ik slapen hier gemiddeld voor 4 Euro en voor een andere 4 Euro kunnen we de hele dag onze buik vol eten. Uiteraard altijd wel een beetje shoppen naar de juiste zaak om te eten, een beetje middenweg zoeken tussen de prijs en de staat van het voedsel. Dus niet te goedkoop gaan eten want dat is voor onze westerse maagjes wat riskant maar ook niet te duur want dan is het Ripp-Off!Om week 1 af te sluiten kunnen we zeggen dat we al veel hebben gezien en geleerd. De mensen hier hebben een rustige manier van leven zonder al te veel luxe maar kunnen door allerlei handigheidjes er zich goed doorslaan. De laatste dag van deze week nemen we de ferry vanuit Gilimanuk naar Java waar ons wellicht heel wat anders staat te wachten…
Greetzzzz from The man of the house ;)
Ruben