Peru 1

Column 28: 3-daagse trek door de Andes
Terwijl de ‘Incatrail’ naar Machu Picchu volgeboekt, overgecommercialiseerd en peperduur geworden is, verkozen we samen met enkele medereizigers om een trek te doen in de buurt van Arequipa, door de Colca Canyon. Een beterkoop alternatief met zeker zo goede zichten, op z’n minst even uitdagende kuitenbijters van hellingen en vooral… rust!
Gedurende de tocht kwamen we niemand tegen buiten enkele lokalen die het onherbergzame gebied doorkruisen met ezels. Het hele traject was maar een 40-tal kilometer, maar enkel en alleen steil omhoog en omlaag! De eerste dag kwamen we, allen met bibberende knietjes, in het donker aan bij onze slaaphutjes zonder elektriciteit en stromend water. Maar… een 100tal meter onder ons was een kolkende rivier met ernaast, natuurlijke dampende warmwaterbronnen! Daar zaten we weer… Onder de blote sterrenhemel, alleen het geluid van water op de achtergrond, nergens menselijke lichtvervuiling… Zalig! Volgende dag was nochtans opnieuw een regelrechte KILLER, op een hoogte van meer dan 3000 meter, recht omhoog wandelen, Jongens, ik dacht dat mijn longen uit ging braken of een hartstilstand zou krijgen! Maar iedereen overleefde het en weer werden we bij aankomst beloond op een oase van rust, meer baden en beter nog: een man met ezels en de aanbieding om de volgende ochtend de Canyon omhoog te klimmen op de rug van een Peruaanse burro! OOoh, verleidelijk! Na een beetje heen en weer gedebatteer met mezelf (want niemand anders wilde samen met mij een mietje zijn!) deed ik het… wat een zaligheid en weer een ervaring rijker!